‘Ben je dan echt helemaal gestopt met alcohol?’ Ongelovige blikken. Een Portegies die niet meer drinkt, hier klopt iets niet…

‘Eeeeh, ja nou ja, ik zeg niet dat ik NOOIT meer drink, maar voorlopig even niet.’

Zoals ik vroeger, als ik weer eens zo’n fameuze Portegies-kater had, om het hardst riep dat ik ‘NOOIT meer’ zou drinken… ‘maar ook niet minder!’ en daar HEEL hard om lachte, durf ik nu nauwelijks hardop te zeggen dat ik geen alcohol meer drink. ‘Ze zullen wel denken dat ik zwanger ben’ (wat gezien mijn leeftijd nog max een jaartje of 5 kan), of ‘Ze zullen me wel saai en ongezellig vinden’ (wat meteen mijn eigen associatie met alcohol verraadt).

Toch valt het me alles mee. Eigenlijk vinden de meeste mensen het een bewonderenswaardig besluit. En beginnen ze instemmend te knikken als ik vertel waaróm ik geen alcohol meer drink. En dat baart me dan eigenlijk best een beetje zorgen…

Wat zijn voor mij de redenen om zo radicaal te stoppen met alcohol?

1) Selectief verdoven

Vanmorgen luisterde ik (voor de zoveelste keer 😉) in de auto naar Oprah in gesprek met Brené Brown. Het ging over shame en vulnerability, en over de kenmerken van wholehearted people, bezielde mensen. Het blijkt dat zij, in tegenstelling tot de meesten van ons, zich niet continu ‘verdoven’ om zich maar niet kwetsbaar te hoeven voelen. Wij verdoven ons met eten, met alcohol, met geld uitgeven, met Netflix, met social media. Alles beter dan voelen. Het probleem alleen met verdoven is: je kunt niet selectief verdoven. Dus verdoof je onvrede, pijn, eenzaamheid, frustratie en stress? Dan verdoof je ook plezier, vrolijkheid, dankbaarheid, geluk. Het wordt allemaal vlak. En een vlak leven is niet het soort leven dat ik wil leiden. Ik wil een volhartig, wholehearted, betekenisvol, bezield, bevlogen, moedig leven leiden (ja ja, ik heb wat wensen ;-)). Dus dat betekent: stoppen met verdoven.

2) Moe tot de macht tien

Als moeder van twee jonge kinderen -van wie slapen niet per se de grootste hobby is- ben ik eigenlijk chronisch moe. Gooi er nog een glas wijn of twee bij, en je vermenigvuldigt je moeheid met factor tien. Het klinkt zo aanlokkelijk, even ontspannen met een goed glas wijn als de kinderen eindelijk op bed liggen. Maar de volgende dag betaal ik altijd de prijs. Wil.ik.niet.meer.

3) Vrijheid

Misschien wel het mooiste wat het niet drinken mij oplevert, is een grenzeloos gevoel van vrijheid. Vrijheid om altijd de dingen te kunnen doen die ik wil doen. Sporten in de ochtend, om 5.00u opstaan voor een nieuwe ochtendroutine, ’s avonds nog even mediteren voor het slapen gaan, die sportles van 20.00u na een borrel op werk: allemaal dingen die ik niet deed als ik gedronken had. Doei brak hoofd, welkom Miracle Morning 🙂

4) Alles of niets

‘Kun je niet gewoon wat minder drinken dan?’

Je wil niet weten hoe vaak ik me voorgenomen heb alleen nog maar in het weekend te drinken. En dan begint mijn weekend toch ineens op donderdag met een ‘gezellig wijntje’ als ik mijn kinderen bij mijn moeder ophaal. Of heb ik op dinsdag een borrel van werk, en zit ik ook weer aan de wijn. Zo was ik regelmatig toch weer 4 van de 7 avonden alcohol aan het drinken. Niet veel, vaak maar één of twee glazen, maar toch, ook na 1 glas wijn baalde ik eigenlijk al. Ik ben gewoon echt een ‘alles of niets’-type, dus dan maar liever niets.

5) Onze kinderen in 2035: ‘Vroeger dronken ze gewoon waar wij bij waren!’

Hoewel gezondheid voor mij niet de hoofdreden is om te stoppen, denk ik wel echt dat we ons over een jaar of tien, vijftien niet meer voor kunnen stellen dat we gewoon alcohol dronken waar kinderen bij waren, dat er zoiets als Shandy bestond, dat het voor ouders doodnormaal was om op ieder kinderfeestje massaal aan de wijn te gaan. Los van het feit dat het gewoon megaongezond is natuurlijk, wil ik ook niet dat mijn kinderen opgroeien met het idee ‘dat het pas gezellig is als er een wijntje gedronken wordt’. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om die overtuiging te doorbreken, dus als ik dat mijn kinderen kan besparen, graag.

Vind ik het makkelijk? Nee. Zou ik het aanbevelen? 100%. Ga ik ooit weer drinken? Geen idee.

HOE DOE JE DAT DAN???

Heb ik dan nog tips om te stoppen met alcohol? Zoals met het doorbreken of aanleren van iedere gewoonte:

• Denk na over wat trigger-momenten zijn en bedenk vooraf wat je gaat doen: kondig vooraf al aan dat je geen alcohol drinkt, bedenk alvast welk drankje je gaat bestellen, neem zelf 0.0 mee (ik ben er nog niet over uit of ik het substituut 0.0 wel ok vind, maar okay, elke stap is er één).
• Mij helpt het heel erg om aan die heerlijke ochtend te denken, waarop je gewoon fris en fruitig bent. Begin with the end in mind, zoals Covey het noemt.
• Doe het samen. Samen is altijd goed. Je mag mij ook appen als je een accountability partner zoekt, ik sleep je er wel doorheen 😉.

Ik ben benieuwd of ik je geïnspireerd heb om te stoppen met alcohol. Laat het me weten als je wil. En succes als je ervoor gaat! Al is het maar die ene maand…